Ik ben inmiddels weer veilig terug in Nederland.
Maar toch nog een aantal foto's van het, zelfs bij vertrek, nog zeer groene Alentejo!




Het mooie Evoramonte en haar kasteel!
Een uitzicht, vanuit de stichting, en waar ik enkele jaren geleden een prachtige solo expositie heb mogen maken op twee verdiepingen van het kasteel, en mijn publicatie "So os caminhos eram meus" heb mogen presenteren!



Working the nightshifts!








Een voor mij nieuwe marmergroeve, die ik dit jaar bezocht heb.
De wegen, die je hieronder ziet, zijn voor de vrachtwagens, maar alsnog enorm steil. De groeves zijn soms wel 100 meter diep en let op de marmerblokken, waarmee de gehele groeve opgebouwd is!
Erg indrukwekkend!











Dezelfde dag, heb ik ook deze groeve bezocht, die ik al enkele jaren bezoek.
Iedere keer, ander licht, een ander tijdstip van de dag, een ander weertype ; de groeves zien er telkens weer anders uit.
Op de foto hierboven zie je heel mooi de vele kleuren in dit marmer, door het vochtige weer worden de kleuren alleen maar intenser. 



Dit is de derde groeve van de dag, die ik bezocht heb.
ook deze groeve volg ik al een paar jaar. Dit jaar is er enorm veel zand weggespoeld door de enorme hoeveelheid regen, waardoor er een groot gat is ontstaan onder de weg.
Deze groeve is al lang verlaten, en ook enorm groen.
Geinspireerd door deze groene, bijna paradijselijke groeve, heb ik een schilderij gemaakt van 60 x 130 cm. Hier heb ik ook veel tijd doorgebracht. Door de echo in de groeve, is het prachtig als de vogels zingen ; de zang wordt enorm versterkt. Een heel speciale ervaring.



De Duitse fotografen Martin & Annette hebben me deze dag vergezeld.
Soms is het (terug) vinden van een marmergroeve een ware speurtocht. Bij deze groeve, moesten we eerst langs een aantal andere groeves lopen, en daarna, tussen twee groeves in, door bremstruiken heen, van wel zeker 2 meter, voordat we bij de groeve konden komen.



Hierboven een ander, nieuw schilderij, dat ontstaan is na mijn bezoek aan de marmergroeves.


Ook het thema bloemen blijft inspireren, en ik blijf er mee experimenteren...
Loslaten...kijken en experimenteren...hoeveel heb je nodig...












Ook heb ik mezelf uitgedaagd door bovenstaand thema, met menselijke persoon, dat ik jaren geleden, meermalen geinterpreteerd heb, opnieuw op te pakken. Ik ben erg benieuwd, hoe ik dit thema nu, jaren later, inhoudelijk en technisch, zal interpreteren.



Bedankt voor je bezoek!
Hopelijk weer tot volgende week vrijdag!

Lieve groet,
Ingrid
www.ingridsimons.com

P.s. je kunt me ook volgen via Facebook, LinkedIn en Instagram (simons.ingrid)



Populaire posts van deze blog